Rozdział 1

     -----I-----

Siedział na przystanku cały przemoczony, na dworze było już ciemno, deszczowa noc, jak zwykle, pokłócił się z rodzicami i nie miał gdzie się podziać. Takie kłótnie nastają zawsze, gdy tylko przyjdzie do domu za późno, albo nie wykona polecenia.
 Nawet wtedy, gdy musi odrobić lekcje, a ojciec prosi go o to, aby poszedł mu po piwo. Misaki od małego był molestowany, jedyne jego wspomnienia z dzieciństwa, to ciemna piwnica i codzienny gwałt. Z chęcią by uciekł, ale boi się o swojego brata, że Jego, spotka taki sam los, wołał oddać ojcu swoje ciało, niż brata. Nie chciał, aby przeżywał to samo piekło co on sam. Ulicą przejechało maksymalnie 5-6 samochodów na minutę, ale co się dziwić, jest przecież już trzecia nad ranem.  Wsłuchany w muzykę, oparł się o szklaną ścianę przystanku, został w pozycji półleżącej. Myślał, ile jeszcze będzie takich chwil, ile jeszcze nocy spędzi na przystanku, mokry, przestraszony i zagubiony. Zasłuchany w tekst piosenki, powoli zaczynał
zasypiać. W końcu nie wytrzymał, zmęczony położył się na ławeczce i zasnął.
- "Dobrze, że chociaż mam gdzie spać i nie muszę moknąć."-  myślał.
 Obok przystanku, przechodził pewien mężczyzna, popatrzył się na Misaki'ego i powoli do niego podszedł. Dotknął jego czoła.
-Masz gorączkę... Nie mogę Cię tutaj zostawić. - wziął go na ręce, chłopak był ciężki, no, w końcu to licealista.
Wysoki czarnowłosy pomaszerował z chłopakiem na rękach do domu. Szedł chodnikiem, który oświetlany był tylko światłem lamp. Dookoła widniała tylko ciemność i cisza. Młody chłopak, o ciemnobrązowych włosach nawet nie mruknął, przez całą drogę był cicho jak mysz. W końcu dotarli do domu, mężczyzna wszedł na górę, ściągnął z chłopaka przemoczonę ubrania, na jego ciele widniało wiele siniaków, Japończyk widząc to, zmarszczył brwi. Nakrył chłopaka kołdrą i wyszedł do swojego pokoju.
Usiadł przy laptopie, aby popracować nad kolejnym rozdziałem książki, ale zaraz z tego zrezygnował i poszedł spać.

***

Misaki'ego obudził wielki ból głowy, chłopak usiadł na łóżku, myśląc, gdzie się znajduje, bo na pewno nie w swoim ciemnym domu, pokój był duży, ściany były białe a z sufitu zwisał brylantowy żyrandol. Chłopak z ogromną niechęcią wstał z łóżka. Dopiero teraz zauważył, że nic na sobie nie ma, przestraszony rozglądał się po całym pomieszczeniu, nikogo nie było.
Zawinął się w kołdrę, po czym po ciuchu wyszedł z pokoju, na poszukiwanie jakiegokolwiek odzienia. Niestety na marne, dom był wielki, pełen korytarzy i pokoi. Zagubiony i zrezygnowany usiadł na korytarzu, czekając, aż ktoś przyjdzie i mu pomoże. Z pokoju, obok którego siedział, wyszedł mężczyzna, popatrzył się na chłopca.
-Już wstałeś... - Kucnął i dotknął jego czoła - nadal masz gorączkę... Nie powinieneś się przemęczać.
-Nie potrzebuję opieki... J-ja tylko... Ja... Szukałem swojego ubrania... - wyszeptał zawstydzony chłopak.
-Przepraszam, nie mogłem zostawić Cię całkiem przemoczonego na przystanku, przyniosłem Cię więc do domu, twoje ubrania ociekały wodą, więc je zdjąłem i wrzuciłem do pralki. Nie wiem jakim cudem, spałeś na ławce, pod dachem, gdzie nie powinno być nawet wiatru.
 Zapewne ubrania jeszcze nie wyschły, może znajdziemy coś ode mnie - złapał chłopaka za rękę - chodź, znajdziemy coś u mnie.
-Zdjąłeś ze mnie... Ubrania? T-ty? Wszystkie... Nawet bieliznę? - zawstydzony chłopak stanął na środku korytarza czerwony jak
burak.
-Wybacz, nie chciałem Cię budzić.
Obaj weszli do pokoju, mężczyzna szukał coś po swojej szafie, zaś chłopak, siedział na jego łóżku.
-Tylko coś na siebie włożę i pójdę, nie chcę Panu przeszkadzać.
-Jestem Hiro, a Ty?
-Misaki...
-Nie przeszkadzasz mi, Misaki. Wręcz przeciwnie, rzadko tu ktoś bywa, cieszę się, że tu jesteś. - Hiro wyciągnął z szafy koszulę, razem z bokserkami, rzucił ją chłopakowi - spodni na Ciebie nie mam, musisz poczekać, aż wyschną Twoje.
Chłopak założył ubrania, Hiro stanął obok niego i popatrzył się na jedną z wielu blizn.
-Kto Ci to zrobił?
-To? Upadłem... To nic takiego.
-Ale wiesz, że te siniaki nie są z upadku, ktoś musiał Cię pobić, i to nie lekko. A jeszcze masz blizny na intymnych
częściach ciała...
-Yhm... J-ja... T-to... Bo ja...
-Wybacz, nie powinienem pytać. Przepraszam, po prostu zmartwiło mnie to.